Hoe doe je dat ook alweer? Zelf heb ik momenten dat ik erg goed in mijn vel zit en denk dat ik er wel ben en dan gebeurt er iets wat mij toch weer helemaal van mijn stuk brengt en ik mezelf weer een beetje kwijtraak. Iets waar ik voornamelijk vaak mee struggle is dat ik het moeilijk vind om continue bij mezelf te blijven. Ik zit binnen no-time in iemand anders zijn energie en de verhalen beginnen zich weer af te spelen in mijn hoofd. Vervolgens zit je in een eigen gecreëerde drama en vraag je jezelf af wat het moment was waarin je jezelf weer kwijt bent geraakt, waardoor je jezelf weer afsluit. Ik denk dat dit emoties zijn waar iedereen wel mee struggelt, het blijft continu een spel tussen bewust blijven van de stappen die je neemt en lessen die je krijgt. De lessen van het leven vallen niet altijd mee en het is ook allemaal niet zo makkelijk als het soms lijkt. Maar je wordt er uiteindelijk wel beter in. Je zal voor jezelf een weg moeten vinden die bij jou past en voor jou werkt. We kunnen echt niet altijd op een bepaald niveau blijven, hoe graag we het ook willen. Want om het hoekje staat alweer een volgende les te wachten, die je misschien wel weer van je stuk brengt.
Comfortzone
Door deze lessen en ervaringen die je in het leven hebt gehad ben je misschien wel meer opmerkzaam, behoedzaam, beschermend geworden. Meerdere malen op je bek gaan, betekend vaak ook dat je muurtje weer dikker wordt uit angst om gekwetst te worden of te falen. Open stellen is toch wel een cruciaal puntje in het leven, want jezelf open stellen voor het leven en de lessen zorgt alleen maar voor meer flow. Uit een automatisme val je al snel terug in je bescherming of overlevingsmechanisme, die je alleen maar weer terug werpt in angst. Maar wat brengt angst je nou werkelijk? Heeft het voor mooie ervaringen en lessen gezorgd of heeft het je veilig in je comfortzone gehouden? Ben je wel bereid om met beide benen weer in het leven te staan en open te staan voor al het moois wat het leven te bieden hebt, of val je toch weer liever terug in je oude rol? Het is niet zo makkelijk zoals ik het zeg, ik weet het als geen ander, gezien ik dezelfde lessen in het leven krijg. Maar het is wel een puntje op de agenda om aan te werken. Je leert alleen maar door het te doen en echt te leven.
Het leven door de ogen van een kind
Zie bijvoorbeeld het leven eens als een kind die in de eerste jaren komt kijken en alles vol verwondering in zich opneemt. Zonder oordeel, want het komt net pas kijken. Kijken door de ogen van kinderen kan iets zo mooi zijn, want ze zien geen gevaar en het leven is 1 grote speeltuin. Naarmate ze opgroeien en leren hoe het leven is met vallen en opstaan, hoe meer ze de verwondering kwijt kunnen raken uit angsten om weer te vallen. Want die valpartijen kunnen hard aankomen en dit zal tot in de volwassenheid doorgaan. Niet iedereen is zo veerbaar en het muurtje bouwt zich door de jaren heen op, totdat de comfortzone groter wordt en er nog maar weinig echt geleefd wordt vanuit het hart en men meer in angsten blijft hangen.
Geniet
Belangrijkste punt om weer te genieten van het leven en alles wat het leven te bieden heeft is dat je weer leert te spelen en open te stellen. Zie het leven als 1 grote poppenkast en jij houd de touwtjes vast. Ga weer dingen uit proberen en kijk wat je leuk vind. Ga weer op stap met vrienden of lekker uit eten. Als je daar geen geld voor heb kan je ook lekker gaan wandelen en ergens een bakkie koffie drinken bij vrienden en samen leuke dingen doen. Filmpje kijken of leuke gesprekken voeren. Persoonlijk word ik al heel gelukkig van mijn vrienden. Soms doen we even een wandeling en praten we over het leven en de lessen en krijgen we daardoor ook inzichten, en we wandelen dan lekker door het bos en over het strand met aan het einde een lekker bakkie koffie met gebak. Dit soort kleine momenten maken mij heel gelukkig. Omdat de gesprekken voor mij heel waardevol zijn. Ik hou van de diepgang en om over van alles en nog wat te kunnen praten, daar leer ik van en helpt mij ontwikkelen en de dingen in het leven anders te zien. Daardoor lukt het me ook om me meer open te stellen voor de dingen die op mijn pad komen.
Leef
Ga de dingen weer doen die je helpt met het leven te leven en durf je open te stellen voor de dingen en mensen die weer op je pad komen. Alleen dan zal er magie in je leven verschijnen en alleen dan kan je liefde weer doen laten stromen. Iets waar we allemaal heel erg naar verlangen toch? Het leven hoeft niet zo moeilijk te zijn, alleen zijn wij het vaak die het soms te moeilijk maken. Ga weer leven en genieten omdat je het waard bent en ga alles weer door de ogen van een herboren kind zien. Het leven kan zo leuk zijn, als jij het wilt en toelaat! Als jij je openstelt en dat muurtje van opgebouwde angst en bescherming durft los te laten. Het leven zal je belonen met de moed die je durft te tonen. Liefde voor het leven, een ander en vooral voor jezelf!
“The purpose of life is to live it, to taste experience to the utmost, to reach out eagerly and without fear for newer and richer experience.”
― Eleanor Roosevelt
Namaste