Om heelheid te ervaren, moet je jouw donkere kanten omarmen

Deze tijd komen heel veel lijken uit de kast en wordt je heel erg geconfronteerd met de donkere delen in jou. Die delen die je niet wilt zien, voelen en/of erkennen, terwijl deze delen eigenlijk juist heel belangrijk zijn voor jou. Te lang zijn we bezig geweest om die donkere delen van onszelf te ontkennen, en alleen maar bezig om naar het licht te werken. Maar het is ook belangrijk om op die donkere delen in jezelf het licht te schijnen. En echt te kijken welke delen van jezelf jij niet leuk vind, en niet wilt zien en/of voelen. De meeste lichtwerkers hebben veel schaduwwerk moeten doen, om te komen waar ze moeten zijn. Alleen is het vaak wel jammer dat er in de spirituele gemeenschappen vaak alleen maar gepraat wordt over het licht. En dat je alleen maar positief moet blijven, om te komen waar je wilt zijn. Maar je hebt ook nog die schaduwkanten in jezelf die bij jouw horen, en als jij blijft wegvluchten voor die kanten die jij niet wilt zien, dan kan je nooit heelheid ervaren. Kijk de wereld bestaat nou eenmaal uit dualiteit, daar kunnen we niet omheen. Dit is ook een deel van ons zielenpad, zodat we onze lessen kunnen leren. Je kan alleen maar die lessen leren, omdat je de donkere en lichte kanten ervan ervaart. Maar dit geldt dus ook voor jou als mens, iets wat een heleboel mensen niet willen aangaan zijn die karaktereigenschappen die je niet wilt zien. Vluchten voor het donker, door alleen maar op het licht te focussen gaat je niet helpen. Want we bestaan uit donker en licht, en die delen samen maken jouw heel.

Hoe doe je dat?

Als je niet beter weet dan dat je alleen maar op het licht heb zitten focussen, kan het moeilijk zijn als er opeens donkere delen van jou naar boven komen. Want je wordt geconfronteerd met je gedrag en/of eigenschappen die je liever niet wilt zien. Maar wie heeft gezegd dat deze eigenschappen slecht zijn? Wie heeft gezegd dat je deze eigenschappen niet mag hebben? Wie bepaalt dat al jouw eigenschappen er niet toe doen? Dan is het net alsof je zegt, dat jij er niet toe doet toch? Is dat werkelijk wel zo, of is dat een oude overtuiging? Begrijp je dat als jij die donkere delen in jezelf niet toelaat, jij jezelf ook niet volledig toelaat er te zijn? En begrijp je dat de buitenwereld, die een reflectie is op jezelf dat alleen maar terug zal blijven spiegelen, totdat jij ook die delen in jezelf omarmt? Hoe kan de wereld jou nu omarmen, als jij dat zelf niet eens kan doen? We kunnen er niet omheen dat we allemaal wel ‘slechte’ kanten in ons hebben. Ik zet het tussen haakjes, want er bestaat geen slecht. Het is een label die een mens gemaakt heeft, wat een gevoel veroorzaakt die we vaak niet willen voelen. Want als je het gewoon ziet als iets wat bij jou hoort en dat het gewoon een gevoel is wat gecreëerd wordt, dan kan je het toch makkelijker accepteren? Als we het gewoon zien zoals het is, zonder er iets van te vinden? Dan kijk je er toch anders tegenaan. Maar in deze wereld van dualiteit (en ook in een groot deel van de spirituele wereld) wordt er maar al te vaak gesproken over wat je wel of niet mag voelen, om ergens te komen of te zijn. Terwijl het omarmen van wie we zijn, in onze volledigheid en met die donkere delen in ons, maakt ons juist heel en compleet. Door niks ervan te vinden, maar gewoon te zijn.

Oude patronen door incarnaties

In sommige gevallen krijgen we bepaalde oude patronen mee, door vorige incarnaties. Door DNA die doorgegeven is, of door karma wat je in een vorig leven nog niet uitgewerkt heb. Je bewustzijn kan deze processen alleen maar verwerken als je in een aards lichaam bent, dus komen deze emoties, eigenschappen, patronen, donkere delen etc allemaal naar boven om geheeld te worden. De laatste tijd zijn er veel solarstormen naar de aarde gekomen, en deze dienen om jou te helpen met het reinigen van die delen in jou die je los mag laten. Dit zorgt ervoor dat die donkere delen nu juist naar boven komen, om er licht op te schijnen. De aarde helpt jou in dit hele reinigingsproces, maar dan mag je wel meewerken. Niet meer tegen vechten, niet meer tegenwerken, maar meegaan met de flow en die delen die je liever niet wilt zien, nu wel in de ogen aankijken. Beseffen dat deze delen alleen getransformeerd kunnen worden als je ze omarmt en erkend. Gebruik nu deze tijd en deze energieën om jou te helpen in jouw proces. Gebruik het om jezelf volledig te accepteren en omarmen. Gebruik het om licht te schijnen op jouw schaduwkanten. En besef dat jouw schaduwkanten ook een deel zijn van jouw geheel, en dat deze delen jou juist volledig heel maakt. Iedereen heeft deze delen, maar je ziet ze niet altijd bij iedereen. Maar het gaat ook niet om iedereen, het gaat om jouw proces. Het universum speelt zich in jouw af, en projecteert naar de buitenwereld. Deze buitenwereld die jou laat zien waar jij nog aan jezelf mag werken. Dit hele helingsproces zal door blijven gaan, maar wordt steeds makkelijker. Alles begint bij volledige zelfacceptatie!

Lief zijn voor jezelf

In dit hele proces is het ook belangrijk dat je lief blijft voor jezelf. Ook dat is de sleutel tot zelfacceptatie, dat jij jezelf lief behandeld. Want we gaan door pittige processen, en als jij daarnaast ook nog eens hard bent voor jezelf, maak jij het jezelf alleen maar moeilijker. Probeer niks te forceren, want ook daar bereik je niks mee. Kijk als er iets omhoog komt, hoe je het aan kan pakken. Maar ga niet geforceerd aan de gang, want alles wat geheeld mag worden, komt vanzelf omhoog. Ga ook geen situaties forceren, waarin je hoopt inzichten te krijgen. Want de inzichten komen wanneer je het nodig hebt. Forceren van bepaalde zaken, dingen, situaties etc. werken je processen alleen maar tegen en je pleegt alleen maar geweld op jezelf. Lief zijn voor jezelf, doe je door het proces te omarmen, geen oordeel te hebben, in de flow te blijven en te accepteren dat je nu bent waar je moet zijn. Ga weer in je kracht staan, en claim wie en wat je bent, in je heelheid. Je lichte en donkere delen. Alleen dan kunnen deze energieën en delen in jou die je niet wilt zien en voelen loskomen van jezelf. En alleen dan kan je in een staat van hoger bewustzijn komen en ontstaat er groei. Er is niks krachtigers als wanneer jij jezelf volledig accepteert en in je kracht komt te staan. Niks kan jou dan nog tegenhouden, want niks heeft nog invloed op jou. Omdat jij volledig op jezelf vertrouwt, in alle aspecten van jou zijn. En jezelf daar ook niet op veroordeeld. Deze vorm van zelfacceptatie zorgt ervoor dat jij niets en niemand nodig hebt voor validatie, want jij begrijpt en accepteert jezelf nu volledig. Hierdoor kan het zijn dat je mensen gaat loslaten, die jouw groei proberen tegen te houden. Of jou niet kunnen accepteren zoals jij bent. Maar niks anders is nodig in jouw wereld, in jouw dimensie, dan je eigen zelfacceptatie. Zelf acceptatie en dus zelfliefde is de sleutel, en dat kan als jij je hart volledig voor jezelf opent. Omdat jij het waard bent, en omdat jij mag zijn zoals je bent.

Namaste

Diana

Winkelwagen