Ik betrap mezelf er ook vaak op dat ik verdwijn in het leven van een ander, door via social media alles te volgen van mensen en wat hun meer lijken te hebben dan ik. En het nadeel daarvan is dat ik mezelf als niet geheel geslaagd in het leven zie. Het is natuurlijk een illusie dat te bedenken, zeker gezien elk leven anders is en alles wat je van een ander ziet een momentopname is. Het is vaak onze gedachtes erover en ons hoofd wat het romantiseert. Want in werkelijkheid is niets wat het lijkt. Het lijkt allemaal zo mooi te zijn, maar je weet nooit welke weg iemand gelopen heeft om te komen waar diegene nu is. Waarom laten we ons dan toch weer meezuigen in het verlangen en het willen hebben wat een ander heeft, ipv naar ons eigen leven te kijken en te leven in het NU en wat er zich op dit moment aandient?
Leven in het NU
De druk van deze maatschappij heeft er natuurlijk ook mee te maken, en omdat we het vaak moeilijk vinden om een situatie waar we in zitten te accepteren voor wat hij is. Een situatie waarin je op dit moment niet de mogelijkheid hebt om die dingen te doen wat je graag wilt. Zelf betrap ik mezelf ook vaak erop dat ik het moeilijk vind om in het hier en nu te blijven en te verlangen naar wat is. Dan zie je ook motiverende filmpjes voorbij komen van mensen die hun droomleven leven, en dat het allemaal bij jou ligt als je niet het leven leid die jij wilt.
Aan 1 kant klopt dat helemaal, maar aan de andere kant hangen die filmpjes mij ook een beetje de keel uit, omdat het mij verteld dat waar ik NU zit niet goed is. En wat als het NU juist genoeg is en iets is waar je nu moet zijn. Het gaat toch ook om te leren accepteren waar je nu bent? Het zorgt in ieder geval bij mij enige tegenstrijdigheden, waar ik het soms wel moeilijk mee heb.
Het moment
Ik geloof niet dat een mens erop gemaakt is om altijd maar onder hoogspanning te staan om bepaalde doelen te bereiken, en dat hebben mijn burn-outs mij ook wel bewezen. Ik geloof dat het gaat om de flow van het leven. Dat je meegaat op wat er zich op dat moment aandient. Het kan maar zo zijn dat je het ene moment inspiratie hebt om iets en het andere moment niet. Of zoals ik de afgelopen weken weinig energie had om maar op gang te komen, en nu wel weer meer energie heb om bepaalde dingen aan te pakken.
Het ene moment lukt het mij niet om bepaalde zaken te regelen en terwijl ik het andere moment alles tegelijk af krijg. Maar dat komt doordat ik mezelf volledig overgegeven heb aan de rust die ik nodig had op het moment wanneer ik geen energie had. Ondanks mij hoofd soms anders vertelde.
Overgave
Maar dat is het vaak ook, die strijd die je in je hoofd aangaat en continue maar doorgaat tot frustratie aan toe. Het moeten van iets, in plaats van willen. Natuurlijk loont hard werken, maar ten koste van wat? Het is niet altijd maar strijden om je doelen te bereiken in mijn mening, het gaat voornamelijk om de ontwikkeling die je meemaakt en dat je in dat proces ook blijft genieten. Dus soms is overgave veel belangrijker dan altijd maar in die strijd te gaan om iets te willen behalen. De boog kan ook niet altijd gespannen zijn en soms hebben dingen meer tijd nodig om tot stand te komen en heeft de ontwikkeling onderweg meer lessen te leren dan het einddoel behalen.
Dus geef jezelf ook even de kans om die rustmomenten te pakken, zodat de juiste inzichten ook de kans krijgen te integreren. En vaak vergeten we ook dat als we een periode van intense stress hebben gehad, we ook het lichaam de tijd moeten geven om weer in balans te komen. Het is net als met sporten, dat je rust momenten net zo belangrijk zijn als de momenten wanneer je traint. Alleen vergeten we dat vaak en denken we dat het lichaam alles wel aankan, als we maar hard blijven pushen. Hoe dan ook zal je de rekening gepresenteerd krijgen. Is het niet in het heden, dan kan je hem in de toekomst krijgen doordat je gezondheidsklachten krijgt. En dan kan je waar je zo hard voor gewerkt hebt niet eens van genieten.
Genieten
Ik was een keer met een vriendin mee haar kind ophalen bij een gastouder en het was die dag echt lekker weer en warm ook. En toen we daar waren kwam haar eigen kind naar buiten vrolijk en zei dat hij zijn huiswerk had gedaan en of hij buiten mocht spelen, maar hij werd gelijk weer naar binnen gestuurd en moest zijn huiswerk verder nog meer maken. De jongen was zo teleurgesteld en verdrietig wat ik zo goed kon begrijpen. We leven in een systeem waarin we geen tijd mogen hebben om echt te genieten van de momenten wanneer ze zich voordoen, want er is altijd wel iets waar we aan moeten voldoen. Werken, rekeningen betalen, boodschappen doen, sporten etc.
Maar wat van deze dingen gaat geforceerd? En zou je niet willen dat je bepaalde dingen kon doen wanneer het jou uitkomt, zoals werken? Rekeningen wil ik ook niet betalen hoor, maar helaas moet dat wel. Maar het leven zou zoveel makkelijker kunnen zijn. Het voelt vaak alsof we in een keurslijf leven hier en aan zoveel regels moeten voldoen, dat het soms zo moeilijk wordt om te genieten. Het leven wordt dan zo een must en je zit dan in alles behalve de flow van je leven. Wat ga jij voor stappen ondernemen om toch meer van het leven te kunnen genieten en het leven voor jezelf makkelijker te maken? Want het kan echt makkelijker 😉
The more in harmony you are with the flow of your own existence, the more magical life becomes. -Adyashanti
Namaste