Is het niet zo dat we ons veel beter voelen als we ook daadwerkelijk in onze kracht staan? Presteren we dan ook niet beter? Zitten we dan ook niet meer in de flow? Ergens hebben we nog oude overtuigingen van dingen te moeten doen van onszelf om ergens te komen. We zijn onze eigen grootste saboteurs gek genoeg, en in sommige gevallen zien we het niet eens. Of het uit vorige levens of dit leven komt, is nog maar de vraag. Maar het gaat erom dat we in het ‘NU’ leven en er nu wat aan kunnen doen. Natuurlijk zijn er momenten dat we uit onze comfortzone moeten komen, om onze leermomenten te pakken. Maar ook daarin zijn grenzen.
Wat ik daarmee bedoel, is dat het soms ook wel eens de hand uit kan lopen als jij altijd maar denkt jezelf ergens naartoe te moeten pushen om ergens te komen. Ongeacht wat ons gevoel ons zegt. Angsten, zenuwinzinkingen en paniekaanvallen, omdat jij van jezelf ergens moet presteren. Dat je ergens van jezelf doorheen moet om door die angst barrière heen te gaan, is natuurlijk niet echt lief he? Je hebt natuurlijk gezonde angst en ongezonde angst, en als ik iets geleerd heb is als er teveel weerstand is, het niet de juiste weg is. Weerstand zorgt ervoor dat je uit de flow raakt, en dat hoeft helemaal niet. Je kan gewoon in de flow blijven en jouw hemel op aarde creëren, als jij datgene doet waar jij blij van wordt. Forceren is juist de andere kant op werken.
Heb jezelf lief
Het belangrijkste is dat je weer leert naar jouw gevoel te luisteren op een manier dat je wel lief bent voor jezelf. Dat hele subtiele gevoel wat jou positief doet voelen, betekent alleen maar dat jij op de juiste weg bent. Maar als je aan alle kanten weerstand voelt, dan negeer jij jezelf. En als jij jezelf negeert, dan ben je niet lief voor jezelf. Je eigenwaarde bouw je alleen maar op, door continue naar jezelf te luisteren.
Wat zijn jouw behoeftes? Zonder de ruis van de buitenwereld. Zonder de overtuigingen van oude gedachten. Zonder oude patronen. Zonder verhalen uit het verleden. Zonder projecties van de mensen om jou heen. Ga eens leren jezelf lief te hebben, door te luisteren naar wat jouw behoeftes zijn op elk moment. Ik zeg op elk moment, omdat je gevoel ook elk moment kan veranderen. Maar eer dat gevoel van elk moment dan ook, want alleen zo kan jij jezelf leren kennen. Dan leer je wat je gevoel wilt zeggen. En alleen zo leer jij jezelf lief te hebben, en steeds meer in je kracht te staan.
Blijf je hart volgen
Blijf ook hierin altijd jouw hart volgen. Er bestaan geen gemiste kansen, want elke kans kan je weer opnieuw creëren/manifesteren. Het is een illusie te denken dat we iets moeten van onszelf, zonder echt te luisteren naar wat ons hart wil. Als we ergens willen komen, dan stuurt onze ziel ons wel aan om daar te komen. Ons pad is al bepaald, het is alleen aan ons of we een omweg nemen of niet. En dat hoeft allemaal niet uit te maken, want uiteindelijk komen we er toch wel allemaal.
Laat je niet opjagen door uitspraken die zeggen dat je nu iets moet doen, anders krijg je nooit meer de kans om het te doen. Nee!!! Luister naar je hart en blijf je hart volgen hierin. Volg je vreugde en die dingen die je blij maken. Ga alleen maar die dingen doen, waarvan je in de flow blijft. Die dingen waarvan je positief blijft! Als je merkt dat je weer ergens in blijft hangen wat weerstand creëert, zorg dan dat je weer gaat luisteren naar je hart. Ga kijken of dit wel werkelijkheid is, of dat jij deze weerstand creëert. Want jij kan ook jouw gevoel weer terugdraaien. Wil je deze kant wel opgaan, of is het je ego?
Stapje voor stapje
Rome is ook niet in 1 dag gebouwd, en toch……en toch willen we allemaal zo snel. We willen de eindstreep al gehaald hebben, terwijl de weg ernaar toe ons zoveel meer te brengen heeft. Haast je niet, want tijd is een illusie. Geniet van de weg, en neem alles stapje voor stapje. Het is vallen en weer opstaan. Maar hou op met forceren. Forceren is een oude manier, waar niemand gelukkig van wordt. Voel elk moment aan of jij je geleid voelt om stappen te ondernemen. Volg de leiding van je hart. Het kan de ene dag 1 stap of misschien wel 2 stappen vooruit zijn en de volgende dag weer een stap terug. Maar ga er geen oordeel over hebben, want dit is nou eenmaal het proces. Soms moet je even een stapje terug nemen, omdat je alles eerst even moet verwerken en integreren. Laat die mind eens los en kom terug in je gevoel, elke keer weer. En stapje voor stapje leer jij jouw gevoel kennen en leer jij jouw behoeftes kennen en leer jij jouw pad kennen. En het talent wat je hebt kan je dan stapje voor stapje ontwikkelen.
Kijk niet naar anderen, want dan staar jij je blind. Je weet niet welke weg die andere hebben afgelegd om dit pad te bewandelen. Elk mens heeft de nodige lessen moeten ondergaan om tot groei en ontwikkeling te moeten komen. We zijn hier om te leren met elkaar en van elkaar. Zie elkaars pad als inspiratie en niet als iets wat jij ook moet bereiken binnen een bepaald tijdsbestek. Geniet onderweg als je de stappen neemt, want het leven kan zo mooi zijn als je het ziet. En als je gaat forceren, dan kan dat alleen maar een donkere wolk over de lichte hemel creëren. Geniet van jezelf en geniet van wat jij allemaal kan en presteert. Kijk naar al die positieve dingen die je doet en al gedaan hebt. Dat is ook zelfliefde! En zelfliefde is zo krachtig, dat als je dat hebt, je alleen maar meer van je leven kan genieten dan je al doet. En jij die dingen voor jezelf neer kan zetten, wat jou gelukkig maakt! Volg je hart, want dat klopt 😉
Namaste