Soms is het moeilijk om voor jezelf te kiezen of om bepaalde beslissingen te maken die ergens niet altijd begrepen worden door een ander, maar ook door jezelf. Het is een gevoel die je hebt, en waar je naar wilt handelen. Maar je probeert vaak ook een verklaring te zoeken, voor jezelf en voor een ander. Maar waarom voelen we toch altijd de drang om onszelf te moeten verklaren naar iets, iemand of onszelf toe? Waarom kunnen we gewoon niet vertrouwen op ons gevoel? Ons gevoel/intuïtie die vaak al van te voren weet wat goed is voor ons. Ons gevoel weet vaak al hoe iets moet gebeuren, hoe iets is, hoe iets kan zijn… Maar omdat ons hoofd vaak verhalen maakt en ergens nog niet genoeg vertrouwen heeft, beginnen we daardoor al vaak in conflict te komen met onszelf.
Soms voel je dat je afstand moet nemen van iets of iemand, of van situaties of patronen. Je voelt dat je een andere weg in wilt slaan, een afspraak af wilt zeggen of dat je dingen wilt loslaten. Die gevoelens zijn er niet voor niets, alleen kiezen we er vaak voor om deze gevoelens te negeren. Maar hoe kan je nu loyaal aan jezelf zijn als jij jouw gevoelens, dus jezelf negeert? Hoe kan je nu verwachten dat het leven jou die dingen geeft die jij wilt, als jij niet eens wilt luisteren naar jezelf? Je zult toch echt stappen mogen ondernemen, en op z’n minst jezelf waard genoeg vinden om die gevoelens te onderzoeken. Wat wil dat gevoel jou vertellen en waarom voel je wat je voelt? Waarom handel je er niet naar? Is het angst voor afwijzing? Of doe je het uit normen en waarden? Wat zijn normen en waarden? Is het niet zo dat jij zelf jouw normen en waarden bepaald? En dat jij ergens jezelf afwijst door niet naar jouw gevoel te luisteren? Durf jij ergens niet loyaal naar jezelf te zijn?
Gebrek aan eigenwaarde
Het begint natuurlijk allemaal bij eigenwaarde. Want als jij genoeg van jezelf houd, dan maak jij voor jezelf de juiste beslissingen die bij jou passen. Ongeacht wat jouw ego of de buitenwereld jou verteld. De buitenwereld is alleen maar een spiegel waar je van kan leren, waar jij jezelf nog afwijst. De buitenwereld laat heel goed zien, waar jij nog niet in je eigen kracht durft of wilt staan. Het is alleen aan jou om de tekens goed te lezen, om echt bewust te blijven van wat er om jou heen gebeurd en dus in jezelf omgaat. Waar jij nog meer terug mag komen in jouw hartenergie en meer van jezelf mag gaan houden. Mensen die gaan lopen vingerwijzen naar de buitenwereld, wijzen in alle eerlijkheid alleen maar een deel van zichzelf af die ze niet willen zien/erkennen/voelen. Het is natuurlijk makkelijker om te zeggen dat alles aan een ander ligt, zonder naar jezelf te kijken. Maar daar begint het juist, bij jezelf!
Het begint altijd bij jezelf, en de buitenwereld blijft jou alleen maar dat laten zien wat jij eigenlijk niet wilt zien. Je kan er niet voor wegvluchten, want het komt toch altijd weer terug op je pad. Totdat jij besluit om het werkelijk aan te gaan en er niet voor te vluchten. Doen alsof het goed gaat met jou, terwijl het diep van binnen niet goed gaat is alleen maar bagatelliseren van jezelf. Dus hoe kan jij dan in godsnaam loyaal zijn naar jezelf als je dit blijft doen? Dus met dit soort momenten is het belangrijk dat je bij jezelf gaat kijken en voelen en dat jij jezelf vragen stelt, waarom je de dingen doet die je doet? Waarom je zo reageert? Waarom je zo handelt? Waarom een ander of een situatie jou dingen laat zien die je zelf niet wilt zien of ziet? Ga dieper naar binnen en ga kijken en voelen. Werkelijke groei begint pas als jij jezelf echt in de spiegel durft aan te kijken en dat deel van jezelf tot je neemt, waar je eigenlijk niet naar wilt kijken.
Donkere delen
We hebben allemaal donkere delen, en niemand is perfect! Het is alleen aan onszelf om juist die delen in onszelf aan te raken, die we niet willen aanraken of niet willen zien. Dat is ook loyaliteit naar jezelf toe, want je gaat jezelf niet meer uit de weg. Dit is misschien wel het belangrijkste van alles, dat we onszelf niet uit de weg gaan. Veel mensen vluchten in verslavingen, en verslavingen kunnen veel kanten op gaan. Dat kan zijn in vluchten in drank, computerspelletjes, tv, drank, drugs, sex, roken, werken, eten, sporten en zo kan ik nog wel even doorgaan. Maar je snapt wat ik bedoel 😉 Ik zeg niet dat je niks meer mag doen, maar met welke intentie doe je de dingen en welke mate? Iedereen kent de gezegde vast wel; Geniet, maar met mate. Maar vraag jezelf eens af wat je werkelijk probeert op te vullen? Soms zijn er periodes dat je dit gewoon even nodig hebt, en dan is het ook niet de bedoeling dat je dat teveel gaat veroordelen. Ook dit is een donkere kant van jezelf die je mag accepteren. Maar als je deze stappen wel eens maakt, en je merkt dat je het uit vluchtgedrag doet…wees dan ook heel eerlijk naar jezelf. Kijk en voel wat het met je doet, en stop eens waar je mee bezig bent en voel eens waar jij nu werkelijk voor vlucht?
Wat is nu dat donkere deel in jou wat je nu niet wilt zien en/of voelen? Is het werkelijk zo pijnlijk? En als het zo pijnlijk is, waar geef jij jezelf dan niet de ruimte om toch dat gevoel in te gaan? Waar wijs jij jezelf af, terwijl je nu juist wel loyaal naar jezelf wilt zijn? Weet dat je door die donkere delen in jou te accepteren, jij juist die heelheid weer kan ervaren. Want je mag er gewoon zijn! Je bent goed zoals je bent. Niemand is perfect, zo is de wereld ook niet in elkaar gezet. We zijn juist zo gemaakt, om die dualiteit in onszelf te ervaren, en ervan te leren. En hoe kunnen we nu van onszelf leren, als we die delen niet durven aan te raken. Hoe kunnen we nu heelheid in onszelf ervaren als we die delen niet eens accepteren. Het is juist mooi dat je die donkere kanten hebt, want die donkere kanten leren jou juist heel veel over jezelf. Je groeit ervan en leert dat niemand perfect is. Die donkere kanten maken jou ook tot wie je nu bent, en het leert jou dat je het misschien wel heel anders wilt doen. Maar je zou dat nooit kunnen leren, als je alleen maar die lichte kanten in jezelf zou zien. Vier elke stap die je zet, want ook daarin groeien we in eigenwaarde.
Keuzes
Ja iedereen heeft vroeger weleens de verkeerd keuzes gemaakt, maar blijf er niet in hangen. Zie het als een leermoment. En besef ook dat je niet succesvol kan zijn in het leven als jij die keuzes niet had gemaakt, en als jij niet zo vaak gefaald had, en als jij niet zo bepaalde dingen ervaren had. Ik kan me niet heugen hoe vaak ik op mijn bek ben gegaan, maar ik bleef altijd weer opstaan en ging door met vechten. Ik heb zoveel ‘verkeerde keuzes’ gemaakt, die achteraf ook bij mijn pad van succes hoorde. Alleen besef ik nu pas dat deze ‘verkeerde keuzes’, de ‘juiste keuzes’ waren. Want er bestaat in werkelijkheid geen goed of fout, want we zijn al perfect zoals we zijn. Alleen zijn we het ergens vergeten, en geloven we niet meer in onszelf. We zijn niet meer loyaal naar onszelf, en daarmee zoeken we het juist vaker buiten onszelf.
Maar je kan niet verwachten dat de buitenwereld jou geeft, wat jij jezelf niet eens kan geven. En het begint met het kiezen voor jezelf, uit liefde voor jezelf. Ten alle tijden loyaal te zijn en blijven naar jezelf, jouw keuzes en behoeftes. Elk moment een beslissing te maken die jouw eigen ‘ikje’ eert, en niet om maar te pleasen naar de buitenwereld in de hoop dit weer beantwoord te krijgen. Nee…niemand kan jou geven wat jij zoekt, alleen jijzelf kan jou geven wat je nodig hebt. Door te luisteren naar jezelf, en te voelen wat je voelt, en jezelf altijd voorop te zetten. Jij moet aan je ‘to do-list’ altijd bovenaan staan. En ja dat betekent dat de buitenwereld misschien wel tegengas gaat geven, maar dat is niet jouw probleem! De buitenwereld laat namelijk alleen maar zien, waar jij ergens nog niet volledig in jezelf vertrouwd. Het begint bij jou….altijd bij jou! Dus wanneer ga je nu eens loyaal naar jezelf worden en echt luisteren naar jezelf?
“Love yourself first and everything else falls into line.”
Namaste