We zitten allemaal weleens in een strijd tussen hart en ego en zoeken dan een weg, de juiste weg. Het lijkt wel een touwtrek spel aan het worden en je probeert je weg te vinden in de maatschappij waarin er zoveel van je verwacht wordt en waarin je zelf de lat ook hoog hebt liggen. Iedereen is tegen elkaar aan het opboksen en de ene wil nog beter zijn dan de ander en vergeten daarbij dat het daar allemaal helemaal niet om gaat. We zijn vergeten dat onze ontwikkeling misschien wel het belangrijkste is en mag zijn en dat we daarin niet vergeten dat we alles met plezier en vreugde blijven doen voor onszelf en niet om jezelf te bewijzen tegen iets of iemand anders.. Daar ligt de werkelijke ontwikkeling niet, want iedereen heeft zo zijn of haar eigen talenten die ontwikkeld kunnen en mogen worden.
In dit hele proces zul je zien dat er hele mooie wegen volgen die misschien wel een heel andere kant opgaan dan wanneer je bezig bent om iemand anders te willen nastreven of opvolgen. Ieder heeft een uniek talent meegekregen en dat talent kan jij gaan uitvinden en onderzoeken in jouw weg naar zelfontwikkeling. Die weg volg je niet door maar blindelings een ander te volgen en te streven naar iets waar jij misschien wel helemaal niet thuishoort, omdat jij het ego volgt en misschien ook wel de beste wilt zijn. Maar wat is de beste? Wie is de beste? Bestaat de beste wel? Wie heeft er ooit verzonnen dat iemand ergens het beste in is? Iemand is ergens goed in, omdat diegene ergens een talent voor heeft en zijn of haar hart heeft gevolgd. Wie zegt dat jij diezelfde weg moet volgen? Wie maakt jou dat wijs?
Je eigen talent vinden
Hoe vind je jouw ware talent als je het altijd al zo hebt gedaan? Hoe weet je wat er nou bij jou past? Hoe kom je erachter als je altijd maar in keurslijf hebt geleefd? We worden geboren en gaan naar school en daar wordt van ons verwacht volgens een bepaalde structuur te leven en te gehoorzamen wat er gezegd wordt. We moeten de lessen volgen die ons voorgeschoteld worden en verliezen daarin de creativiteit die je als kind had. De talenten vallen over het algemeen weg en we leven volgens de \’verwachtingen\’ van de maatschappij. Vanuit school moet je dan maar gaan bedenken wat je wilt met je leven en daarna ga je aan het werk om te kunnen leven.
Een klein gedeelte van de mensheid weet dit te doorbreken en vind zijn talenten al op jonge leeftijd, deze mogen zich gelukkig prijzen. Maar het andere gedeelte en dat is vaak het gros, die weet niet wat hij of zij wilt. Want we hebben op school nooit onze talenten ontwikkeld en verder uitgebouwd. Logisch dat je dan altijd zoekende bent. En niet door hebt wat jouw talenten zijn. Je zit altijd maar onder druk te werken, en cijfers te scoren om maar beter te worden en naar de volgende klas te kunnen, om vervolgens klaar te stomen voor de maatschappij om te werken. We \’werken\’ continu ergens naartoe, zonder erbij stil te staan of we het wel leuk vinden. Het wordt een moeten en voor je het weet zit je in de maalstroom van het leven, die aan je ogen voorbij flitst. Daardoor ben jij jezelf vergeten en je zit bij een baan waar je niet gelukkig bent. Dit moment van bezinning zou jou ertoe moeten zetten om jouw talenten weer terug te vinden.
Wees weer creatief
Als je creatieve dingen gaat doen, kom je ook steeds meer over jezelf te weten. Je leert in te zien wat je wel en niet leuk vind en zal daar ook misschien wel jouw talent terug vinden. Elk mens heeft een vorm van creativiteit in zich. Creatief zijn betekend eigenlijk niets meer dan iets creëren. Elk mens heeft het vermogen iets te creëren, maar de vraag is vaak wat? Wat zou jij kunnen creëren? Vaak ligt het dichterbij jezelf dan je denkt. Vaak is je talent iets wat je al jaren doet en wat jij als gewoon ziet en niet speciaal. Omdat jij niet beter weet dan dat je dat altijd al zo doet. Maar wat nou als dat wat jij al altijd doet en zo gewoon vind, voor een ander niet zo is? Wat nou als dat jouw talent is? Jarenlang heb ik gezocht naar mijn talenten en nooit gedacht dat ik het had. Ik deed wel van alles, maar keek altijd naar anderen hoe hun het deden. En iedereen was altijd beter als mij. Maar waarom dan? Waarom heb ik altijd die gedachte gehad en had ik niet het vertrouwen dat ik goed ben zoals ik ben? Waarom wilde ik zo graag zijn als die ander? Waarom is mij dat nooit verteld? En waarom verwachtte de maatschappij zoveel van mij?
Ik heb mijn hele leven altijd geschreven, dus voor mij is dat gewoon heel normaal. Ik zag het niet als een talent, want het is iets wat ik altijd deed en iedereen kan het toch ook? Totdat ik weleens brieven schreef naar mensen of instanties en deze weleens voorlas aan mijn ouders of andere mensen. En hun op een gegeven moment zeiden dat ik wel heel goed kon schrijven en alles goed kon verwoorden. Maar ik kon daar nooit zo goed in geloven. Deels omdat ik niet in mezelf geloofde en deels omdat het iets was wat ik als normaal zag, gezien ik het altijd al deed. Maar steeds vaker kreeg ik het te horen en begon er daardoor ook wel meer in te geloven. Tot ik op een bepaald moment thuis kwam te zitten na 2 burn-outs en niet wist wat ik moest.
Wees je eigen inspiratie
Ik ging van me afschrijven en begon het gewoon voor plezier te posten op internet. Niet wetende dat dit andere mensen zoveel inspireerde, dat ik zelfs tot op de dag van vandaag nog weleens twijfel of ik het wel zo goed doe. En eigenlijk zou dat niet eens zo erg moeten uitmaken, want het gaat er niet om of je goed bent, het gaat erom dat jij doet wat jij leuk vind. Dat je iets doet waar jouw hart sneller van gaat kloppen, ongeacht iemand anders het wel of niet goed vind. Het kan zelf gebeuren dat jij er niet eens zo in gelooft, maar dat andere jouw talent wel zien en zelfs jaloers worden op jouw talent. Dat heb ik ook zien gebeuren, maar dat heeft er meer mee te maken dat die andere zijn of haar talent nog niet gevonden heeft en niet genoeg in zichzelf gelooft. Het leven ging bij mij ook niet over rozen, en juist daarom kan ik misschien wel zo goed erover schrijven. Dan is het toch mooi dat ik met mijn talent weer mensen kan helpen. Daar doe ik het voor. Ik doe het niet voor het geld, want ik doe dit vrijwillig.
Maar ik gebruik mijn talent wel op een manier waar ik andere mensen mee kan helpen, iets waar ik weer gelukkig van wordt. En ik geloof dat iedereen zijn of haar talent kan gebruiken om de wereld en zichzelf gelukkiger te maken. Dus ik zou zeggen, ga op onderzoek uit en ga weer spelen in het leven. Ga kijken naar de dingen die je altijd al deed en voor jou van nature afgaan of ga dingen uitproberen die je nog nooit gedaan hebt. Ga iets proberen, zodat het leven weer een avontuur wordt en jij iets gaat doen waar je hart wel sneller van gaat kloppen. Want daar leven we toch voor? Om je hart te volgen en te leven waar jij voor staat en waar jij gelukkig van wordt? Het leven wordt een stuk mooier als je doet waar jij talent voor hebt en als je doet waar jij gelukkig van wordt. En dat hoeft niet 1 talent te zijn, dat kunnen er ook meerdere zijn. Dus ga weer leven en volg je hart, want dat klopt! 😉
Namaste