Als je denkt dat je alles gehad hebt, ga je ook nog eens door allerlei emoties heen die momenteel naar boven komen. Het hele gebeuren in de wereld betreft de quarantaine vraagt veel van ieder mens, ook van mij…Ik merk wel dat er een heleboel mensen nu ‘wakker’ worden, en zien hoe de wereld werkelijk in elkaar steekt. Dit zal extra emoties losmaken, en kan het pad even meer verward maken dan het al was.
Momenteel komen er bij mij ook oude stukken omhoog, die vooral betreft het ‘oude’ systeem zijn. Als indigokind voel ik van jongs af aan al dat dit hele systeem van geen kant klopt, maar dat we zo gepushed en gedwongen worden om erin mee te gaan. En ook ik loop weer tegen een lamp aan betreft hoe het systeem wel of juist NIET functioneert. Ik heb jaren lang moeten vechten om mijn hoofd boven water te houden en continu het gevecht moeten aangaan betreft het systeem.
Gemeenten, rechtbanken, deurwaarders, instanties, scholen en werkgevers en ik ben vaak alleen maar tegengewerkt. Vaak kwam ik in contact met mensen daar die zo geconditioneerd zijn, en afgevlakt in hun emoties en gevoelens, dat ze maar weinig compassie hadden voor de mensen in nood en/of de waarheid en gevoel. Dit komt omdat mensen niet meer in contact zijn/waren met hun emoties en gevoelens. En nu wordt alles momenteel opgeschud, maar dit gaat niet zonder slag of stoot en het zal even duren voordat alles weer in lijn komt met elkaar. En toch heb ik vertrouwen dat we precies zijn waar we moeten zijn.
Balans
Moeder natuur heeft ons letterlijk in vertraging gezet, om eens goed na te denken over onszelf en het leven wat we leven. Dat we niet gemaakt zijn om altijd maar te presteren in die mannelijke energie, maar dat we ook mogen voelen en onze intuïtie mogen volgen. Dat het leven zoveel meer te bieden heeft dan alleen maar het materialisme, en dat we meer met elkaar in verbinding mogen staan. Dat we uit die verharding van die maatschappij mogen, waarin vooral mannelijke energie heerst. En dat we terug die verzachting in gaan, en ons hart open zetten door het te gaan volgen. Maar dat we ook onze gevoelens en emoties eren.
Niet meer wegvluchten, en maskers op en groot houden voor de buitenwereld. Niet meer willen bewijzen wat je in huis hebt, en wat je allemaal kan presteren. Maar echt dingen doen, omdat je het leuk vind om te doen. Omdat je er vreugde uit haalt en er blij van wordt. In de flow van het leven blijven, en niet meer forceren. Forceren is een harde energie, en uiteindelijk wordt niemand daar blij van. Want ergens daarin ben je dan niet lief voor jezelf en ben je niet trouw naar jezelf. Dus vanuit die zachtheid en door te voelen, zal je ook meer vreugde voelen en meer in lijn komen met je dromen, wensen vrijheid en geluk.
Ja we hebben natuurlijk wel allebei de energieën nodig om ergens te moeten en willen komen. Want zonder mannelijke energie, zouden we natuurlijk niet zoveel kunnen presteren. Maar doordat we al die jaren alleen maar in de mannelijke energie hebben geleefd, is dit de overhand gaan nemen. En alles mag weer terug in balans komen, zoals het bedoeld is. Ja, er zijn momenten waarin je veel meer je mannelijke energie gebruikt. Dat is vaak met denken, werken, sporten en van alles ondernemen, maar vergeet niet dat we ook een vrouwelijk energie in ons hebben die gezien wilt worden. Hoe kan je nu heelheid ervaren en voelen, als jij die vrouwelijke energie die iedereen in zich heeft (man/vrouw) continu afwijst. Vrouwelijke energie is ontvangen, voelen, ervaren en in overgave gaan, en meer vanuit je hart leven om datgene te doen waar je blij van wordt.
Emoties en gevoelens
Deze tijd zijn veel mensen overweldigd door de gevoelens en emoties die er naar boven komen. Maar dit is wel nodig geweest om weer in balans te komen. Jarenlang hebben we zoveel onze emoties en gevoelens genegeerd en onderdrukt, door maar in die mannelijke energie te zitten. En omdat men nu gedwongen wordt om stil te staan, komt deze hele beerput aan emoties en gevoelens los. En omdat veel mensen niet hebben geleerd hoe ze hiermee om moeten gaan, krijg je soms totale paniek, weerstand, angst en verdriet etc.
Ook ik ga met momenten nog hier doorheen, ondanks ik al jaren bezig ben op mijn pad van heling. Mede is het ook omdat ik zoveel oppik van het collectief, dan voel ik ook wat er allemaal gebeurd om heen. Steeds gaan we weer een laag dieper, en ik voel ook steeds intenser. Vroeger was ik bang voor deze gevoelens, en nu merk ik dat ik er veel wijsheid, rijkdom, liefde en verbinding uit haal. Vooral verbinding met mezelf, mijn innerlijke kind en alles om me heen. Het is vallen en opstaan en ik weet ook niet altijd de juiste woorden te vinden om mijn gevoelens te beschrijven, maar doordat ik ze toelaat en ze doorvoel heb ik al beweging gecreëerd. En doordat ik er doorheen ga en alles voel, vallen op een later tijdstip de puzzelstukjes in elkaar en weet ik veel beter wat ik voel en kan ik het ook beter omschrijven. Maar ook ik heb dit allemaal moeten leren door de jaren heen.
En doordat ik ook in verbinding kom en blijf met mezelf, en daardoor ook moeder aarde, komt er meer verbinding met een nieuwe realiteit. We staan in feite altijd in verbinding met moeder aarde, alleen zijn we het vergeten. In de vroegere tijden deden de mensen niet anders, want ze wisten dat beide moesten samenwerken om volledig vruchtbaar te zijn. Het is ook daarin een balans in geven en ontvangen. En omdat we de laatste decennia moeder aarde zo verwaarloosd hebben, is moeder aarde opgestaan en geeft ze nu haar grenzen aan. Het is klaar met alleen maar nemen, en het wordt tijd dat we terug gaan geven. Geven en ontvangen mag weer in balans komen.
Moeder aarde
Laten we weer in verbinding komen met moeder aarde en luister eens goed naar wat ze te zeggen heeft. Leer weer te voelen bij jezelf! En door in connectie met jezelf te komen, voel je ook weer de connectie met moeder aarde. Wij mogen dankbaar zijn dat we op deze prachtige planeet mogen leven, en dat we van al haar pracht gebruik mogen maken. Laten we met z’n allen dan ook iets terug doen voor haar, zodat we de balans op aarde weer terug mogen krijgen. Laten we nadenken over alles wat we doen, en dat we het leven niet vanzelfsprekend mogen nemen. Want ze slaat terug, en dat doet ze nu al een tijdje.
Waar denk jij dat natuurrampen vandaan komen? Dat is moeder natuur die weer balans probeert te creëren. Dat is moeder aarde die haar stem laat horen, en zegt dat het genoeg is geweest. Hoezo denken we als mensen dat we maar door kunnen gaan, en haar kunnen negeren? We mogen weer samenwerken en dat betekent dat we uit deze materialistische samenleving stappen, en meer in verbinding komen met wat de natuur te bieden heeft. Weer terug naar de kern, en blij zijn met wat we hebben. Niet continu werken naar meer, beter en nog meer nemen. Nee meer samenwerken, en verbinding, en geven en creëren.
We zijn hier op aarde om te leven vanuit ons hart, in verbinding met onszelf. Om te creëren vanuit liefde voor onszelf en alles en iedereen om ons heen. Niet meer vanuit ons ego of status en belang. Maar echt in balans met alles wat er is…, en er is al genoeg. We leven al in overvloed, waarom willen we dan meer. Wanneer is het genoeg? Geniet van de kleine dingen zoals van wandelen, lummelen en niks doen, van de natuur, van alles wat je al hebt. Een mens heeft echt niet veel nodig, alleen zijn we dat ergens wel gaan geloven. Om onszelf maar beter te voelen, om een doel te bereiken, om maar perfect te zijn. (wat overigens allemaal een illusie is)
Balans begint bij jezelf, in verbinding met jezelf en moeder aarde. Probeer weer in contact te komen met jezelf, jouw gevoelens en emoties. Probeer weer te voelen of dit het leven is wat je werkelijk voor ogen had, en of het je werkelijk wel de vervulling geeft die je verlangt. Want als je echt voelt, diep van binnen…dan voel je alleen maar dat je een verlangen hebt naar jezelf. Niemand en niets kan jouw verlangens vervullen, dat kan alleen jijzelf. Door weer in verbinding te komen met jezelf. Negeer jezelf niet langer, want daarmee doe jij jezelf tekort.
Nieuwe realiteit
Leer weer te luisteren naar de roep van jouw ziel en voel de balans weer langzaam terugkomen in jouw lijf, in jouw wezen. We hoeven echt niet altijd ergens naartoe te werken, er gewoon ‘zijn’ is al genoeg. ‘Zijn’ in verbinding met jezelf! Dus als de verlamming toeslaat, laat het er gewoon ‘zijn’. Je hoeft niet ergens naartoe te werken, wat dat is de mind en mannelijke energie die dat wilt. Maar probeer gewoon eens vaker toe te geven aan wat er is. Geef eens toe als je voelt dat je nergens behoefte aan hebt, want dan heeft jouw lichaam dat nodig. Jouw lichaam heeft het nodig dat je naar haar luistert, en dat je even in overgave gaat.
Stap uit de illusie van altijd maar wat moeten doen, om ergens te moeten zijn of komen. Je komt er toch wel! Het gaat zelfs sneller als je wat vaker in overgave gaat. Stap uit die ratrace in de wereld en dus ook in je hoofd. Alles komt ook vanuit je hoofd, want daarmee creëer jij jouw werkelijkheid. Hoe denk je dat we met z’n allen hier gekomen zijn dan? Weet je wel hoeveel mensen jarenlang hebben zitten klagen en verzetten tegen werk en politiek en alles wat er in de wereld gebeurd? Nu is deze manifestatie op gang gekomen, en nu we stilstaan kunnen we deze tijd gebruiken om onze nieuwe realiteit te creëren. Het begint allemaal bij onszelf, dus waar verlang jij naar? Hoe wil jij dat de wereld eruit zal gaan zien, in verbinding met jezelf, anderen en met moeder aarde? De nieuwe realiteit ligt in jouw handen..
Namaste