In feite zijn we allemaal healer, maar zijn we het vergeten. In deze tijd gaan een heleboel mensen door bepaalde processen heen, die geheeld moeten worden. Een heleboel doen ze zelf en bij sommige processen krijgen ze hulp of geven ze hulp. Collectief zijn we allemaal aan het helen. Helen van oude pijn, vorige levens en collectieve incarnaties. Sommige processen zijn we bewust van en andere processen weer niet. Je hoort veel mensen die bepaalde ‘vage’ klachten hebben, en er eigenlijk niet zo goed mee weten om te gaan. Mensen snappen het niet en stappen al snel naar de dokter, die vaak geen concrete uitslagen kan geven. Ook dit hoort bij het proces naar een hoger bewustzijn. We mogen weer leren naar onszelf te luisteren en niet meer in onze mind te gaan zitten. We mogen beseffen dat alles wat we fysiek meemaken, zich binnen in onze eigen universum afspeelt. En zolang wij niet naar onszelf durven te kijken, deze fysieke klachten zich ook zullen blijven manifesteren. Want we kunnen vaak sneller door bepaalde processen heen komen, als we ook daadwerkelijk weer durven te voelen en ervaren. Niet meer wegvluchten voor bepaalde emoties, pijnen en/of processen waar je niks van begrijpt. Maar gewoon voelen dat het er is, en niet ontkennen.
Door de pijn en verdriet heen
Als je grotendeels van je leven in het donker hebt geleefd, dan weet je welke processen voorbij kunnen komen. Het leven is niet altijd makkelijk geweest en je kan heel goed invoelen op de pijn van andere mensen. Je hebt een groot empathisch vermogen, en velen worden daardoor ook hooggevoelig. Nu is hooggevoeligheid natuurlijk een term die tegenwoordig veel gebruikt wordt, maar wat veel mensen niet begrijpen is dat we in de essentie allemaal zo zijn. We zijn alleen vergeten hoe we mogen voelen en wat energieën met ons doen. Doordat we nu collectief aan het helen zijn, komen we weer in onze gevoelslichaam terecht en beginnen we het leven anders te ervaren. Het denken gaat naar de achtergrond en voelen komt op de voorgrond. Dit is wie we zijn, en altijd geweest waren. Dit is wat we zijn vergeten! Nu hebben mensen hechtingen nodig, om zich ergens mee te kunnen identificeren. Alles wat niet te identificeren is, dat is voor een mens nog niet altijd vatbaar. We hebben zolang in een andere realiteit geleefd, dat het moeilijk is om zomaar te vertrouwen op alles wat er op je af komt. Dus gaan mensen zich identificeren aan de term hooggevoeligheid, om dan toch erkenning te geven en/of krijgen. Geloof me mensen als ik zeg dat we in ware essentie al zo gevoelig zijn. Maar je zal eerst door alle pijn en verdriet heen moeten, om weer terug te komen bij je ware zelf. Je ware zelf, waarin je weer leert te voelen en ervaren wat het het leven ‘echt’ inhoud. Elkaar aanvoelen en beseffen hoe mooi de wereld kan zijn, en hierdoor ook beter kunt communiceren. Want doordat je elkaar aanvoelt, begrijp en voel je beter aan wat iemand wilt. Ja het is nu misschien wel moeilijk om met sommige mensen in contact te zijn, omdat je hun pijnlichaam en verdriet voelt. Maar besef ook dat deze pijn ook nog in jou zelf genesteld heeft, en zich alleen maar kenbaar maakt om geheeld te worden. Anders voel je deze pijnen en of emoties niet, want je mag juist al deze emoties voelen en je mag ze er gewoon laten zijn.
Ontken je pad niet
Probeer niet weg te lopen voor wat je voelt en ervaart, want het hoort bij ons pad. We kunnen alleen helen wat we voelen, en niet door weg te lopen voor wat we niet willen voelen. Het valt niet altijd mee nee, maar we hebben het uiteindelijk zelf in de hand. Jij mag zelf je pad kiezen en jij mag zelf alles ervaren. Niet meer buiten jezelf gaan zoeken naar antwoorden, want je mag zelf je weg kiezen. Niemand kan het voor jou doen, je moet het allemaal zelf doen. Iets wat we liever niet willen, de confrontatie met onszelf aangaan. Iets wat we afgeleerd zijn, is om te luisteren naar ons lichaam en onze emoties. Iets wat we vaak niet meer doen, is zelf keuzes maken en/of verantwoordelijkheid nemen in alles wat we willen doen en ervaren. We willen vaak van te voren weten hoe iets is of zal zijn voordat we een beslissing nemen (uit angst voor het onbekende), maar halen daarbij de ervaring die je mag beleven weg. Deze ervaring is juist nodig op jouw pad.
Iedereen heeft een ander pad, en niemand kan jou vertellen hoe jij het leven kan leven. Besef dat jij zelf alles in de hand hebt, en dat niemand het voor jou kan doen. Loop niet weg voor jouw eigen verantwoordelijkheid, en hou zelf je handen aan het stuur. Kies jouw weg naar heling en je zult zien dat je het altijd al in je hebt gehad. Adviezen vragen aan andere mensen kan je maar zover helpen, maar je moet het echt zelf doen. Je kan niet meer de vinger naar een ander wijzen als deze jou niet verder kan helpen, want in feite is die ander alleen maar een spiegel van jou. Een spiegel die jou laat zien, dat jij zelf naar binnen mag gaan. Je mag zelf gaan voelen wat je voelt, en door alle pijn en verdriet heen. Je bent geen slachtoffer meer, want je doet het allemaal zelf. Ontken jezelf en je pad niet en neem je verantwoordelijkheid weer. Je komt er alleen maar beter uit, en je zult zien dat in feite jij zelf het pad van de healer hebt bewandeld. Jij bent zelf de healer, die zichzelf kan helpen door alle processen heen. Jij kan het, alleen mag je zelf nog die verantwoordelijkheid op je nemen.
Namaste