Het lijkt allemaal zo makkelijk en iedereen heeft daar zo zijn eigen manier in, je probeert alles voor jezelf op een rijtje te zetten en een nieuw doel in je leven te vinden. Als je iets of iemand kwijt bent geraakt, veranderd jouw leven radicaal en kom je daarna in een proces van rouwen terecht. Je kan overal om rouwen, het verlies van een baan of relatie, het verlies van een persoon of een dier die je heel dierbaar is geweest. Deels verlang je terug naar de mooie momenten die je had en wil je er niet aan geloven dat jouw leven zo een omslag heeft gemaakt. Maar het is de waarheid en die zal je onder ogen moeten zien, alleen heeft alles tijd nodig. Tijd om de dingen te verwerken, te helen en alles even op een rijtje te zetten. Het gaat met vallen en opstaan en er zijn dagen dat je wenst dat alles anders was, dat je boos bent, dat jij je schuldig voelt, dat je verdrietig bent of eenzaam. Het zijn allemaal gevoelens die de revue passeren en als je er niet bewust van bent, lijkt het alsof je in een diepe dal terecht bent gekomen. Niet geheel onlogisch, gezien het proces van loslaten best heftig kan zijn voor sommigen.
Maar desalniettemin is het een proces die iedereen ondergaat, hoe pijnlijk of moeilijk deze ook is. Belangrijk is om in deze periode niet te hard te zijn voor jezelf, en alles met de dag te nemen. Ook die momenten van rouw te nemen zoals ze komen en de tranen laten vloeien als het moment daar is, en dat al je emoties even de vrije loop krijgen. Het is niet erg om te huilen, het is niet erg om verdrietig te zijn, het is niet erg om ermee om te gaan zoals een ieder dat doet. Niemand is perfect en ieder doet het op zijn of haar eigen manier. Sommige praten er graag over en sommige trekken zich juist terug. Ieder op zijn of haar eigen timing en op zijn of haar eigen manier. Als iemand in jouw omgeving door dit proces heengaat is het moeilijk om diegene te pijlen en weet je soms niet of diegene wel of niet jouw hulp wilt, wel of geen afleiding nodig heeft of tijd alleen wilt.
Uit eigen ervaring weet ik wel dat ongeacht ik mezelf altijd graag terugtrek, ik merk dat ik zeker wel behoefte heb aan afleiding. Aangezien ik anders in het hele proces blijf hangen. Niet iedereen heeft tijd voor jou, maar de mensen die de tijd nemen om jou in dit proces te helpen, mag je dankbaar zijn en met open armen ontvangen. Want die waardevolle momenten helpen jou wel met een stukje heling, waardoor jij weer sneller door jouw proces heen kan komen. Dus probeer je hart open te houden in dit hele proces, en probeer de hulp in ontvangst te nemen wat jou verder kan helpen. Maar er zijn ook zeker momenten die ik alleen nodig heb, om alles te verwerken en een plekje te geven. Mijn eigen weer op te laden en alles op een rijtje te zetten. Het is belangrijk om daarin een balans te vinden, zonder jezelf volledig kwijt te raken in het hele proces.
Jouw weg weer vinden
Sommige dagen zullen somber lijken en er zullen momenten zijn waarbij je jezelf afvraagt waarom je de dingen nog doet die je doet, en andere dagen gaat het weer beter. Soms lijkt het allemaal eeuwen te duren, en andere momenten denk je weer over alles heen te zijn. Elke dag verschilt in emotie, pijn en gevoelens die op en neer gaan. Elke dag nemen zoals hij komt is de beste manier om in de flow te blijven. Zodra jij je weer wat beter voelt, probeer je gewoon stapje voor stapje jouw leven weer op te pakken. Je kan met iets kleins beginnen, maar blijf beseffen dat een terugval er altijd in \”kan\” zitten.
Maar probeer weer structuur te krijgen in jouw leven en de dingen op te pakken die jou weer op de rails terug zetten. Misschien wil je wel een hele nieuwe weg inslaan, maar besef dat alles goed is. Het is een proces van vallen en opstaan, en misschien wel meer vallen dan opstaan. Maar je komt er altijd sterker uit en je zal er altijd beter mee om kunnen gaan, naarmate de dagen volgen. Het heeft allemaal gewoon tijd nodig, jij hebt allemaal gewoon wat tijd nodig. In deze maatschappij wordt er vaak van je verwacht dat je jouw leven weer binnen no time oppakt, maar de werkelijkheid is dat jouw rouwproces een groot deel is van jouw helingsproces. Je kan niet zomaar over alles heen stappen, alsof er niks is gebeurt. Gaan vluchten in je werk of andere dingen die je altijd doet, want uiteindelijk zullen jouw emoties er toch uit willen komen.
Jouw lichaam reageert op alles
Men denkt vaak dat je er snel overheen kan zijn, door het leven weer in een rap tempo op te pakken en alles in een \’doofpot\’ te stoppen of te doen alsof er niks gebeurt is. Maar het lichaam reageert altijd en die zal je vroeg of laat altijd komen inhalen. Emoties blijven vastzitten in het lichaam en kunnen zich lichamelijk uitten als een pijn of ziekte die op een gegeven moment de kop op komt steken. Men denkt vaak dat bepaalde ziektes erfelijk zijn, maar merendeel is het een creatie die tot stand gebracht is. In deze maatschappij zijn we gaan geloven naar alles wat er gezegd is of wordt over bepaalde ziektes, zonder naar de onderliggende problemen te kijken.
Stress is de grootste factor die bepaalde ziektes omhoog kunnen krijgen, dus is het belangrijk om goed voor jezelf te blijven zorgen. Goed voor jezelf zorgen betekend ook alles in jezelf toe te staan er gewoon te zijn. En alles te doorleven wat je op dat moment voelt, zonder er in te blijven hangen. Want afleiding kan met momenten echt wel nodig zijn om toch een bepaalde luchtigheid in het leven te houden. Maar wel blijven beseffen dat dingen wegstoppen jou uiteindelijk niks goeds kan brengen. Alles mag in de flow blijven, ook jouw emoties.
This too shall pass
Ook deze periode zal voorbij gaan, en ook deze periode zal je uiteindelijk op een andere manier kunnen bekijken. Misschien zal je zelfs dankbaar zijn en het als een mooi leerproces zien, maar dan heb ik het over het moment wanneer je over alles heen bent. Het is belangrijk om voor ogen te houden dat het leven bestaat uit mooie en minder mooie momenten, en het is de kunst om daarmee om te gaan en een balans te vinden. Je eigen niet te laten consumeren door het hele proces, maar wel mee te gaan in het moment. Alles toe te laten op elk moment en er vertrouwen in blijven houden dat het allemaal ook weer beter wordt. Het leven is als een koord waarop je balanceert, en het ene moment val je eraf en het andere moment loop je stabiel over het koord te dansen.
Mijn leven is alles behalve over rozen gegaan, maar daardoor weet ik wel weer sneller terug te veren. Omdat ik weet dat alles tijdelijk is, en er ook betere momenten komen ook al zie ik het niet. Ook weet ik hoe pijnlijk een proces is, en ook ik kan er in blijven hangen. Maar hoe bewuster ik ben en blijf en hoe meer ik mezelf toe laat te zijn, hoe sneller ik door een proces heen zal gaan. Ook ik pak op deze momenten dan langzaam aan mijn leven weer op, door weer doelen te stellen en bijvoorbeeld mijn sporten weer op te pakken, blogs te schrijven of plannen te maken. Stapje voor stapje, totdat ik weer wat meer routine heb. Meer komt er op dat moment niet uit bij mij, maar ook dat is goed. Het gaat stapje voor stapje. Ik besef dan heel goed dat dit het proces is waar ik in zit. Dus zit jij ook in zo een proces, vergeet niet lief voor jezelf te zijn, je hart open te houden en het te nemen zoals het komt. En terwijl je dat doet, je wel blijft beseffen dat ook dit voorbij gaat en er ook weer betere tijden voor jou aankomt. Geef het de tijd, geef jezelf de tijd, dat doe ik namelijk ook. Dat zou iedereen mogen doen.
“Grief is in two parts. The first is loss. The second is the remaking of life.” – Anne Roiphe
Namaste