Hoe geef je over aan wat is? Je bent je hele leven al in strijd gegaan met overleven en met wat er allemaal verwacht wordt van je. Het is eigenlijk precies het tegenover gestelde van wat je gevoel zegt en wilt, dus als het ware ben je geprogrammeerd. Maar hoe doorbreek je iets wat je al jaren heb moeten aanleren? Het is een strijd die continu aan de gang is en daardoor raken hoofd en hart met elkaar in conflict. Het overlevingsinstinct in een mens is groot, waardoor het altijd uitwegen zal zoeken om er beter uit te komen. Het zal altijd willen presteren, maar aan het einde zal de beloning nooit zo groot zijn als men verwacht heeft. Mede omdat deze prestaties vaak uit het hoofd komen en minder uit het hart. Als je jouw hart zou volgen dan geeft dit een hele andere voldoening, waardoor je ook anders in het leven staat of gaat staan.
Moeten
Zijn we het allemaal zo verleerd? Om te zien hoe mooi het leven is of kan zijn? We zijn in een keurslijf gezet in denken en doen en daardoor is het soms moeilijk om de dingen anders te zien. Het is geen verwijt en ook geen oordeel, maar wel een feit dat een groot deel van de mensheid niet meer weet hoe ze werkelijk mogen leven. Ik zeg geen moeten, want dat haalt dan al een heel stuk van de lading eraf. Is het niet zo dat we in een maatschappij leven, waarin ‘moeten’ een leidend werkwoord is geworden? Men weet niet meer dat je in het leven mag, kan of vooral wilt. Deze woorden brengen al zoveel verandering in de intentie om iets neer te zetten of voor elkaar te krijgen, dat het vaak betere prestaties levert dan bij moeten. De energie erachter is al zoveel anders, waardoor er ook meer vreugde bij zal komen kijken.
Het woord “moeten” haalt die vreugde juist uit elke actie weg, want het wordt dan gezien als een taak die voldaan ‘moet’ worden. Of een doel behaald ‘moet’ worden en ga zo maar door. Ongetwijfeld zijn er genoeg mensen onder ons die wel hun passie leven en daar zeker gebruik van zullen maken, maar als je het kaf van het koren gaat scheiden dan zie je vaak dat het maar een klein percentage is die daarin uitblinkt. De mens heeft vaak niet eens door hoeveel potentie hij of zij in zich heeft en wat men allemaal teweeg kan brengen. Vastgeroest in het systeem en aangeleerd gedrag, wat deze patronen veroorzaakt maakt het lastig om daar weer verandering in te brengen.
Maar die verandering kan wel degelijk gemaakt worden, door als eerste bewust te worden van deze patronen. Daarmee is de eerste stap al gezet en daarmee kan een volgende stap volgen. Het zit namelijk ook in het systeem van een mens om gelijk resultaat te willen zien. Maar is dat daadwerkelijk wel vanuit de mens of is dit ook een kwestie van programmering? Ik zeg even programmering, maar bedoel ermee hoe men is opgegroeid door de verwachtingen van de maatschappij, scholing, ouders etc.
Bewustwording
Het hoeft allemaal gerust niet zo snel, want bewustwording is een proces. Uiteindelijk wordt iedereen zich wel bewust van bepaalde patronen en conditioneringen. Maar ieder heeft zijn of haar eigen pad te bewandelen en soms kan men daar hulp bij gebruiken. Soms is het lezen van een bericht of quote of wellicht dit bericht nodig om juist datgene aan de oppervlakte te brengen wat nodig is om gezien te worden en wat veranderd mag of kan. Het is uiteindelijk aan jou of je zo wilt blijven leven, volgens de opgelegde regels. Of dat je overgeeft aan wat er zich voordoet aan wat er is, in jouw proces of wat jouw hart jou ingeeft.
Ik zeg niet dat het makkelijk is, want als je nooit hebt geleerd naar je hart te luisteren, dan is het niet zo dat je het ineens ook voor elkaar kunt krijgen of weet hoe het moet. Dat je ineens weet hoe je in overgave kan gaan. Want het zal eerst herkent mogen worden, en niks in het leven kan je forceren.
Maar begin eerst maar eens te leren luisteren naar wat dat stemmetje in je hoofd steeds zegt en verwacht van je en begin ook eens te luisteren naar wat je gevoel zegt. Dat tweede kan in het begin nog lastig zijn, maar om te beginnen kan je luisteren naar wat je lichaam jou verteld. Bijvoorbeeld als je ergens pijn hebt of vermoeid bent, besef dan dat je lichaam “HO” zegt en heel graag wilt dat jij er gehoor aan geeft. We zijn dan vaak geneigd om door te gaan, omdat ons dat geleerd is. Maar begrijp ook heel goed dat daar de burn outs en depressies vandaan komen. Simpelweg omdat je niet naar je lichaam luistert en je niet in overgave gaat, en dat moment van rust neemt waar je lichaam zo naar verlangt.
Burn-out en depressie
Ik begrijp dat we in een 24/7 maatschappij leven, maar dat is ook iets wat we er met z’n allen naar gemaakt hebben. Met z’n allen? Ja met z’n allen, want doordat we altijd maar voorbij gaan aan de behoefte van ons lichaam en alle signalen negeren en altijd maar ja zeggen om maar te kunnen presteren of om niet zwak(kwetsbaar) over te komen, zijn we meegegaan en hebben we ingestemd op deze manier van leven. Wij hebben collectief deze maatschappij geholpen samen te stellen, omdat ons dit geleerd is. En nu komen er steeds meer mensen thuis te zitten met een depressie(gevoelens die onderdrukt zijn en niet verwerkt) of burn out(lichaam letterlijk opgebrand).
Er zijn tegenwoordig zelfs veel meer kinderen die een burnout hebben, omdat ze simpelweg de druk die nu al op de scholen verwacht wordt niet meer aankunnen. Dit is een proces wat natuurlijk niet door kan blijven gaan, maar wij zijn de enige die dit kunnen veranderen door er gehoor aan te geven. Gaan we zo door of geven we over aan het proces en gaan we nu luisteren naar ons lichaam en wat ons hart ons ingeeft? Echt luisteren naar wat jouw behoeftes zijn en niet wat een ander verwacht? Want weet je dat je veel meer kan presteren en teweeg brengen als je jouw lichaam die rust geeft op die momenten dat het nodig heeft of wanneer je meer rustmomenten voor jezelf inlast. Hoe vaker je dat doet, hoe beter je kan luisteren en hoe meer je op den duur gaat horen wat je hartje wilt en dan kunnen hoofd en hart gaan samenwerken. Iets wat altijd de bedoeling is geweest. Want het hart mag je volgen en het hoofd hoort je te helpen met het uitwerken, dus niet andersom 😉 En dan zal je ook jouw passies vinden en voelen wat jij werkelijk wilt in het leven en wat jou weer vreugde gaat geven. En dat willen we toch allemaal?
Namaste
Diana Douma