Als hooggevoelige weet ik als geen ander dat je snel overprikkeld kan raken. Dit kan je erg in de weg gaan zitten, en het kan soms je hele dag veranderen. Het gaat van extreme moeheid over in depressieve gevoelens en gedachtes. Je bent volledig je focus kwijt en je weet niet meer hoe je jezelf op moet rapen en weer door moet gaan. Maar moet je dat dan wel? Of is het gewoon beter om op dat moment even toe te geven aan wat je lichaam jou vertelt en nodig heeft? Het is lastig als je van alles wilt doen en je het gevoel hebt dat het leven aan je voorbij gaat, maar het wordt lastiger als je jezelf niet de ruimte en tijd geeft om op te laden en/of te helen. Dit proces kan vrij frustrerend zijn en kan allerlei gevoelens oproepen. Gevoelens van nutteloos zijn, frustratie, moeite met overgave, chagrijnig zijn, verdrietig en noem zo maar op. Maar in feite mogen die gevoelens er ook zijn, want ook al deze gevoelens van strijd willen gehoord en gevoeld worden. Hoe meer je in weerstand gaat, hoe moeilijker het wordt.
Jezelf de ruimte geven is soms weleens moeilijk, mede omdat je zo niet in elkaar zit en gewend bent om door te gaan. Maar als je altijd maar doorgaat, dan raakt uiteindelijk het emmertje vol. Mensen vragen zich vaak af waarom ze ziek worden en waarom dit hen overkomt, ook al zijn ze altijd gezond bezig geweest. Men denkt dat het altijd maar moeten vechten en doorgaan hen er wel doorheen helpt. Maar in feite ben je alleen maar bezig afbraak te doen op je eigen lichaam. De boog kan niet altijd gespannen zijn: emoties moeten ook verwerkt worden. Lichaam en geest werken samen, maar gek genoeg denken de mensen dat als ze het lichaam pushen de geest vanzelf meekomt. In sommige gevallen kan dit zeker van toepassing zijn. Alleen kan het niet verwerken van emoties op latere leeftijd tot veel ergere ziektes leiden.
Luister naar je lichaam
Het luisteren naar je lichaam is cruciaal in dit proces en als je dat nooit gedaan hebt, is dat wel even wennen. Maar een mens en het lichaam zijn intelligent en alles valt te leren. Het gaat erom dat jij je eigen gezondheid voorop stelt. Het zal met vallen en opstaan gaan, maar je zal aan den lijve ondervinden dat het voor je gaat werken. En als je het stapje voor stapje doet, dan ga je steeds beter je lichaam leren kennen en de behoeftes die het heeft. Hierdoor zullen lichaam en geest meer in balans komen. Het zal steeds makkelijker zijn om in balans te komen en blijven. Je zal hierdoor ook weer lekkerder in je vel komen te zitten en dit zorgt er weer voor dat je mentaal ook gelukkiger wordt.
Dus probeer wat meer naar je lichaam te luisteren, en te kijken wat het werkelijk nodig heeft en te zeggen heeft. Is het moe? Ga dan rusten. Heeft het pijn? Zoek hulp of voel wat de pijn wil zeggen. Is het gespannen? Zoek dan ontspanning. Voel je verdriet of sombere gevoelens? Geef jezelf toestemming te huilen of kijk waar die gevoelens vandaan komen en luister ernaar. Ga in dat gevoel zitten, in plaats van ertegen te vechten. Ertegen vechten maakt het vaak alleen maar erger. Geef je eraan toe, hoe moeilijk het ook is. Maar het gevoel wil er alleen maar zijn. Zo is het leven! Goede en slechte gevoelens, ying en yang, zwart en wit, donker en licht. Toelaten van alle gevoelens brengt je weer in balans. En dat geeft weer de nodige rust, focus en geluk – precies wat je zoekt. En dat gun ik iedereen!
Namaste