Wat ik erg merk bij mij in de praktijk en met mijn cliënten, is dat ze het vaak heel moeilijk vinden om alles te accepteren zoals het is. Ja maar, komt vaak voorbij..waardoor men in het hoofd schiet. Het alles altijd willen verklaren, wat je weer in je hoofd houd. Overal waar men doorheen gaat een oordeel over hebben, wat je weer in het hoofd houd. Continu ontstaat er conflict in het systeem, wat weer voor weerstand zorgt. Dit conflict ontstaat alleen maar doordat we elke keer in het hoofd schieten. Alles analyseren, over-analyseren, oordeel op hebben, controle willen houden etc. Mensen waarom geven jullie jouw systeem niet eens de nodige rust en laat even de boel de boel en vertrouw toch eens op je lijf. Jouw lijf weet precies wat het moet doen op elk moment, maar het hoofd wilt er elke keer tussen komen.
Probeer jouw systeem eens te her-programmeren door het hoofd eens niet de overhand te laten nemen. Elke keer als je merkt dat je weer een verhaal maakt in jouw hoofd, ga je iets doen waardoor je weer in jouw lijf komt. Je gaat alles wat er omhoog komt doorvoelen, zodat je al die gevoelens waar je maar al te graag aan voorbij gaat aan moet kijken. Dit is eigenlijk alleen maar wat jouw lijf en al die emoties en gevoelens willen…erkend worden. Kijk alles is energie, en wij zijn naast fysieke wezens ook energetische wezens. Alleen wij zetten de energie in ons systeem elke keer vast, door ergens een verhaal van te maken…een oordeel over te hebben of alles wat ik hierboven net beschreven heb. Probeer eens stil te staan bij alle gevoelens en emoties en alles wat er naar boven wilt komen en laat het gewoon toe. Energie wilt zich alleen maar verplaatsen, zodat het kan doorstromen. Wij zijn zelf degene die het weer vast zetten, waardoor er blokkades ontstaan. Het zal niet gelijk in 1x lukken, maar ook daar mag je oké mee zijn. Het hoeft ook niet gelijk goed en perfect, dat is een overtuiging en legt weer behoorlijk druk op jouw systeem.
Go with the flow
Probeer wat meer mee te gaan met het ritme van jouw lijf. Dat betekend fysiek, mentaal, emotioneel en energetisch. Ben je moe? Ga dan rusten. Zit je teveel in je hoofd, ga dan iets doen waardoor je weer in je lijf komt. Ben je emotioneel? Kijk of je deze energie eruit kan krijgen, door te schrijven, sporten, wandelen, schreeuwen of janken of stampen of in een kussen te slaan. Ben je overprikkeld? Ga dan lekker even een wandeling maken in de natuur of neem even je rust. Wij mensen maken het leven vaak zo ingewikkeld door er zoveel gedoe van te maken en alles te willen sturen. Terwijl het zo simpel is!
Het leven is niet gemaakt om continu controle te houden, het is gemaakt om te vertrouwen en mee te gaan met de flow van het leven. Net als de natuur die elk seizoen gewoon mee gaat met de flow. Wij zijn het enige ras die overal tegenin wilt gaan of alles wilt sturen. Het leven gaat met ups en downs en soms ben je op een high en soms op een low. Vaak willen mensen met een low nog steeds presteren of forceren om tot iets te komen. Terwijl je lichaam alleen maar rust wilt, integreren wilt, erkend of gevoeld wilt worden. Probeer eens wat meer naar het ritme van jouw lijf te leven, en je zult zien dat de processen waar je doorheen gaat veel makkelijker gaat. Niks forceren, maar flowen.
Soms moet je de boel de boel laten
In deze maatschappij, waarin we grotendeels geleefd worden, wil ik graag de mensen laten inzien dat ze mogen vertragen. Hoe meer wij vertragen, hoe meer het collectief mee vertraagd. Wij creëren onze realiteit en waarom zou je toch elke keer onder diezelfde druk willen leven, terwijl je veel meer rust, kalmte en ruimte kan ervaren. Soms moet je daarom ook even bij jezelf denken dat je een dag de boel, de boel laat. Even niks van jezelf moeten, verwachten of controle etc. Maar gewoon in het moment leven , genieten en zien wat het leven jou op dat moment te bieden heeft. En als dat betekend dat jouw lichaam eigenlijk de hele dag op de bank wilt liggen, dan so be it! Veel mensen beseffen half niet hoeveel energie het systeem moet processen na een drukke werkweek en als je zo gevoelig bent als ik, dan proces je ook de energie die er collectief gaande is of van de cliënten waar ik mee werk.
Het lichaam vraagt vaak genoeg of wij in overgave gaan, maar het schijnt 1 van de moeilijkste taken hier op aarde te zijn om in overgave te gaan. Terwijl je in overgave zoveel lessen kan leren, als je het toelaat. Forceren en weerstand lijkt tegenwoordig wel een modaal te zijn die we nastreven, terwijl iedereen er alleen maar ongelukkiger van wordt. Maar als mensen zijn wij behoorlijk eigenwijs en hardnekkig geprogrammeerd. Mensen vinden het maar moeilijk om oude overtuigingen over boord te gooien en patronen te doorbreken. Mensen zijn gemakzuchtig geworden en gewoonte dieren die liever lekker in hun comfortzone blijven en daar vooral veel over te klagen.
Donkere delen
Als jij wilt groeien en jouw dromen wilt leven en doen wat je hart jou ingeeft in alle rust, harmonie en balans, dan zal je stappen mogen zetten om die delen aan te kijken waar je niet naartoe wilt. Die donkere delen die jou continu triggeren. Hoe kan jij nou in balans zijn als je elke keer naar iets streeft, zonder datgene aan te gaan wat jou daar gebracht heeft? Wat bedoel ik daarmee? We streven allemaal naar geluk, en dan nog het liefste een quick fix aub! Ja want in deze maatschappij draait het toch alleen maar om directe bevrediging, dus waarom zouden we er langer over willen doen? Logisch toch? Zou je denken 😉
Veel mensen bij mij in de praktijk lopen tegen zichzelf aan en zijn ongelukkig, depressief, geblokkeerd en ga zo maar door. En dan willen ze zo snel mogelijk ervan af en dan moet ik hun ervan af helpen, en dat hun er maar zo weinig mogelijk aan hoeven te doen… Wat klopt niet aan dit plaatje lieve mensen? Iets wat zich in jaren lang heeft zitten opbouwen kan ten eerste niet zomaar in 1 x weg zijn of verholpen worden. Plus zal je jezelf toch echt een keer in de spiegel aan moeten kijken om bij die kern wond te komen en die donkere delen aan te gaan. Je kan wel alles lopen veredelen en mooier maken dan het is, door dingen weg te stoppen, maar het komt een keer terug bij je.
Je kan niet heel zijn als je jouw donkere delen niet aan gaat. Niet alles is liefde en licht lieve mensen. Er zitten ook hele donkere kanten aan iedereen die je tegenkomt. Dit is de natuur en deze delen maken jou heel. En als jij deze delen in jou niet erkend, toelaat of accepteert, dan krijg jij een heel moeilijk leven. Want jouw systeem gaat op den duur blokkeren en al die emoties komen er op den duur gewoon uit. Is het niet door depressie, of burn-out of andere vormen van ziektes. We moeten naar de onderlaag en jij moet net zo hard als ik werken als je bij mij komt. Ik geef je een zetje op jouw pad naar heling, maar wat daarna komt is aan jou. Na de sessies komen er pijntjes en emoties en allerlei donkere delen naar de oppervlakte om gezien te worden. Ze willen geuit worden en erkend worden. Ook mag je in proces gaan en mag het allemaal geïntegreerd worden. En in de diepte en donkerte zitten de schatten begraven, die jou de mooiste lessen en groei geven. Dus wijs dit ook niet af!
Het is allemaal niet zo makkelijk, maar daarentegen wel nodig. En als jij besluit om dit proces met jezelf aan te gaan, observeer jezelf waar jij nog in oude patronen terugvalt. Waar jij de emoties niet wilt aangaan, groot of klein. Waarin jij van jezelf weer van alles moet of weer in je hoofd schiet. Hoe vaker jij deze processen met jezelf aan gaat, zonder ervan weg te vluchten…hoe beter het zal gaan. Je zal steeds sneller jouw patronen herkennen en doorbreken. Je zal steeds sneller helen en daardoor ook lichter worden. Hierdoor wordt je leven steeds makkelijker en vrediger. Maar je moet wel het werk doen!! Wegstoppen is niet meer aan de orde…you gotta do the work!
Als laatste wil ik zeggen dat je dat licht aan het einde van de tunnel wel weer zult zien, en je dromen zult waarmaken. Maar vlucht niet langer meer voor jezelf en investeer in jezelf en kies voor jezelf. Het kost even investering, tijd, ruimte en energie, maar je krijgt er zoveel voor terug! Vertrouw op je lijf, jouw proces en jouw leven.
Namaste Diana Douma