Hebben we die niet allemaal? Tegenwoordig komt er veel ellende naar de oppervlakte en raakt ons intern en extern. Soms is het zoveel dat we niet eens weten hoe we alles moeten processen. En voor we het weten lopen we tegen een muur op. In deze wereld zijn we zo gewend om geleefd te worden en vooral emotieloos door het leven te gaan. We onderdrukken onze emoties, omdat ons hoofd (ego) zegt dat we door moeten gaan. Maar ten koste van wat en van wie? Vaak ten koste van onszelf… Dit is zonde, want het leven kan meer moeiteloos gaan, als we dat ook toelaten. Maar in een wereld waarin de meeste onder ons alleen maar struggles hebben gekend, is het vaak ook een comfortzone geworden. Soms zit de avontuur van het leven ook in deze struggles, want anders voelen we alleen maar leegte. Maar is het ook werkelijk leegte? Of zijn we bang om de emoties en gevoelens die daarbij loskomen te voelen en aan te gaan?
Ik merk het bij mij in de praktijk steeds vaker hoeveel mensen de contact met zichzelf en hun lijf kwijt zijn geraakt. Geen verbinding hebben met zichzelf en de gevoelens die er sluimerend onder de oppervlakte liggen. Ergens zijn veel mensen bang om die gevoelens te voelen, want die gevoelens kunnen ook pijn en verdriet naar de oppervlakte brengen. Iets waar een heleboel mensen zoveel moeite voor hebben gedaan om het weg te drukken. Maar wees eens eerlijk tegen jezelf. Is dat wegdrukken nou echt goed voor je geweest? Heeft het jou het leven gegeven die je nodig had om gelukkig te zijn? Of voel je de interne struggles steeds meer opkomen door frustraties, stress , boosheid, depressie, paniekaanvallen of melachonisch gedrag?
Sluimerende gevoelens
Deze gevoelens zullen altijd in de onderlaag blijven sluimeren, totdat we de moed hebben om ze aan te kijken, te erkennen en te voelen. Waarom is het zo dat we systematisch maar vluchtroutes zoeken om onszelf uit de weg te gaan? Hoe kan je nou werkelijk in je kracht staan als je jezelf niet eens toestaat alles te voelen wat je lijf, je hart, je ziel wilt voelen? Trauma’s kunnen zeker een rol spelen in dit geheel, maar het is aan jou om er nu wat mee te doen. Je kan niet altijd blijven hangen in wat het verleden jou wel of niet heeft gebracht, want je blijft vastzitten in een vicieuze cirkel die zich elke keer weer opnieuw afspeelt. Het is net als het infinity symbool, de meeste kennen het als een nummer 8. Elke keer ga je oneindig hetzelfde rondje draaien, zonder dat er verandering in komt.
We zijn oneindig en kunnen oneindig groeien en stappen maken, en onszelf ontwikkelen. Als we daar ook voor kiezen, en onszelf uit deze herhalende cyclus halen. De comfortzone is makkelijk en je hoeft niet na te denken, maar juist in die comfortzones gebeurt er niks, danwel hetzelfde. Als je altijd blijft doen wat je altijd deed, zal je altijd dezelfde resultaten krijgen. Dus aan jou om deze cyclus te doorbreken en je hart te volgen, ongeacht wat er naar boven komt aan gevoelens en emoties. Hoe meer jij je hart opent en volgt, hoe meer jij in lijn komt met jouw hartsverlangen en doel in het leven. Hoe meer jij uit angst handelt en je gevoelens niet aan durft te gaan, hoe meer jij je eigen weg en leven saboteert.
Keuzes maken
Het is nu de tijd om keuzes te maken die goed voelen voor JOU! Niet voor een ander, want een ander kan jou niet gelukkig maken. Alleen jij kan jezelf gelukkig maken, en alleen jij kan weten wat goed is voor jou. We strijden allemaal van binnen en deze interne struggles blijven doorgaan, totdat we voor onszelf kiezen. Totdat we gaan doen wat ons hart zegt wat we graag willen doen en geloven. Ook het tijdperk van geloven is aangebroken. Want blijf jij geloven in wat iedereen en de wereld om jou heen zegt, inclusief mij. Of ga je eindelijk eens in jezelf geloven en echt voelen wat voor jou waarheid is? Het valt niet mee als jij niet weet hoe jij moet voelen, maar het begint met je gevoelens toe te laten. Hoe minder jij onderdrukt en alles toe laat er te zijn, hoe meer jij, je hart, je lichaam en je ziel open gaat. En tijdens deze openbaring, zal je steeds beter leren te voelen wat waarheid is voor jou. Omdat je dichter bij jezelf komt.
De meeste mensen zijn de weg kwijt geraakt, omdat ze teveel hebben geluisterd naar wat de buitenwereld hun verteld. De innerlijke kompas is de enige waarheid, wat overigens voor iedereen weer anders is. Maar dat zou niet uit moeten maken, dat het voor iedereen anders is. Want we leven in een wereld met verschillende mensen, verschillende leefwijzen, verschillende idealen en ga zo maar door. Hoe mooi is dat eigenlijk? Dat we niet allemaal hetzelfde zijn en dat we daardoor juist van elkaar kunnen leren en groeien. Niemand is verder dan een ander, maar iedereen heeft gewoon een andere manier. En dat is oké! Elke denkwijze is er eentje waar we van kunnen leren en groeien, zolang je elkaar maar niet schaad of slechter achter laat. En nou juist daar wringt de schoen voor velen in deze tijd, gezien er maatschappelijk veel overtuigingen uitgespeeld worden. Ook daarin is het lastig om niet mee te gaan met andermans overtuigingen en in jouw waarheid te staan.
Steeds meer mensen voelen wat wel en niet klopt, maar ergens durven mensen zich nog niet uit te spreken. Ook daarin is het belangrijk om je hart te volgen en van je hart geen moordkuil te maken. Hoe meer de dingen niet uitgesproken worden, hoe meer interne struggles er zullen ontstaan. De energie moet toch ergens heen en hierdoor lopen een heleboel mensen als een tikkende tijdbom door het leven. Sommige bijna een burn-out, andere een depressie en ga zo maar door. Het is tijd om je hart te openen en je uit te spreken voor wat je werkelijk voelt. Alleen zo maak je deuren open en creëer je meer ruimte voor jezelf en de wereld waar je in leeft. Een ruimte waarin alles weer kan gaan stromen, en jij weer lichter door het leven kan gaan. En hoe minder interne struggles mensen hebben, hoe meer balans er ook in de wereld en vooral jouw wereld zal zijn. Welke stappen ga jij zetten voor jezelf om die interne struggles nu eindelijk eens los te laten?
Namaste
Diana Douma