heart, leaf, autumn-1776746.jpg

Tijd van loslaten en integratie

In deze tijden is het soms lastig om ook lichtpuntjes te zien, zeker als je de nieuwsberichten moet geloven. Ik kijk al jaren het nieuws niet meer, mede omdat het grotendeels propaganda is en er een agenda is die uitgespeeld wordt. Maar dat is een ander verhaal. Ik merk nu ook dat veel mensen het vaak wat somberder inzien, gezien de herfst zijn inval heeft gedaan, en de blaadjes van de bomen vallen. Elk systeem heeft dan weer even tijd en ruimte nodig om alles weer te integreren en processen. We reageren allemaal op de seizoenen, en de ene wat meer dan de ander. De herfst staat voor loslaten en we gaan weer meer naar binnen keren en terug in onze cocon. Sommige worden ziek, zoals ik nu ben. Maar ik zie ziek worden niet als iets slechts, maar meer als dat mijn systeem een upgrade krijgt en alles loslaat wat mij niet meer dient. Het komt alleen altijd zo slecht uit volgens mijn ego 😉

Ook hierin wordt er van mij gevraagd om weer in overgave te gaan. Veel rust nemen en mezelf wat TLC (tender, love & care) geven. In een maatschappij waarin men altijd gewend is om maar door te gaan, worden we door de energie die er momenteel hangt steeds meer gedwongen om nog meer te vertragen. Hoe meer wij in de weerstand gaan, hoe meer ons systeem daarop zal reageren. Het is in deze tijd ook belangrijk om het leven luchtig te blijven bekijken, hoewel het soms zo zwaar kan zijn. Ik ken zwaar, geloof me…Ik ken heel zwaar denken en voelen. Mijn gevoelswereld is enorm intens en gevoelig en kan met tijd en wijle soms echt zwaar zijn, maar ik kan ook heel luchtig zijn. Maar dat is het leven ook, het gaat omhoog en omlaag. We mogen alles alleen wel in perspectief blijven bekijken, hoe moeilijk dat soms ook is.

Oogkleppen

Vaak als we in bepaalde processen zitten, hebben we oogkleppen op. Dit is omdat je dan midden in het proces zit en het overzicht niet goed ziet. Voor mij helpt schrijven altijd, dan maak ik mijn hoofd leeg en over zie ik het geheel wat meer. Het geeft mij rust en vanuit een hoger perspectief ziet alles er toch weer anders uit. Als ik advies zou mogen geven aan degene die ervoor open staan, zou ik zeker schrijven willen adviseren. Soms blijven al jouw gedachten zo in je hoofd hangen, wat alleen maar voor meer ruis zorgt. Dus ga eens proberen jouw hoofd leeg te maken met schrijven. Het is tijdens de herfst en winter de uitgelezen kans daarvoor, gezien we toch in een tijd terecht zijn gekomen waarin we meer naar binnen keren. Heel veel mensen hebben een hekel aan de herfst en winter en zoeken een vlucht naar het buitenland of de zon. Mede omdat veel mensen niet bereid zijn om hun donkere stukken aan te kijken. Ze willen het gewoon niet aangaan en/of zien, terwijl daar ook heel veel heling zit. Hoe kan je nou gelukkig zijn als je elke keer maar niet die donkerte in jezelf wilt aankijken? Ik heb ondertussen al zoveel ‘dark night of the souls’ gehad, dat ik mijn donkere stukken wel ken. Nee, ik vind ze niet leuk, maar ik accepteer ze wel steeds meer. Want ook die donkere stukken maken mij tot wie en wat ik ben. Elke keer als je weer in strijd gaat met jezelf en die donkere stukken in jezelf, dan accepteer jij jezelf niet. En dan blijf je alleen maar in strijd met jezelf. En als je in strijd blijft met jezelf, houd je jezelf ook weg bij geluk. En we willen allemaal wel gelukkig zijn, toch?

Neem de tijd

Dus ga kijken of je deze periode eens niet voor jezelf weg hoeft te vluchten, en kijk eens of je die donkere delen in jezelf kan aankijken. Want dit is ook wie en wat jij bent. We leven nou eenmaal in een dualistische wereld, waarin donker en licht is. Maar als iedereen altijd maar in het licht wilt zijn, en zijn of haar donkere kanten niet doorleeft en doorvoelt, dan ontken je een heel belangrijk deel van jezelf. Dus neem eens de tijd voor jezelf en met jezelf om deze periode van de herfst en winter volledig in overgave te gaan. Zonder afleiding en zonder het te omzeilen, want je kan niet de rest van je leven voor jezelf blijven vluchten. Ja kan wel, maar tegen welke prijs? Zolang we ook niet die delen in onszelf toestaan, blijft ons systeem alles opslaan. En als jouw systeem alles opslaat, kan het alleen maar blokkades opbouwen. En als jij je leven lang blokkades aan het opbouwen bent, kan je in de toekomst alleen maar ziek worden. En daar komen de onverwerkte emoties uit, in de vorm van kanker, ziektes, fibromyalgie, huiduitslag en ga zo maar door. Zelfs een griepje is een vorm van loslaten. En gezien het rouwproces waar ik momenteel in zit, is het ook ergens logisch dat mijn systeem aan het loslaten is. Ik neem het zoals het komt en weet dat ik na dit loslaatproces ook weer beter in mijn vel zit. Dat geldt vaak ook voor emoties loslaten. Als ik emoties heb, dan weet ik dat ik de volgende dag beter in mijn vel zit als ik deze emoties toelaat er te zijn. Maar als ik in de weerstand ga, merk ik gelijk aan mijn systeem dat ik mezelf steeds rotter ga voelen. 

Tijd van voelen

De tijd van voelen is dus aangebroken, en ik begrijp dat het voor veel mensen een uitdaging is om te voelen. Veel mensen zitten nog in hun hoofd en beredeneren als vanuit dat hoofd. Als mensen bij mij in de praktijk komen en ik vraag wat ze voelen, zeggen veel mensen wat ze denken, wat ze voelen. Maar denken en voelen staan los van elkaar. En ik begrijp dat dit is ontstaan door de geconditioneerde wereld waarin we leven, en waarin ons aangeleerd is om vooral ons hoofd te gebruiken. Ons is namelijk niet aangeleerd om te voelen en als we ons gevoel uitspraken, dan werd dat gelijk de kop ingedrukt en moesten we niet aanstellen en doorgaan. Eigenlijk als je erover nadenkt is het te krom voor woorden, gezien wij wezens van gevoel zijn. Maar nu is de tijd aangebroken om toch die verantwoordelijkheid te nemen en weer te leren hoe we mogen voelen. Waarom? Omdat voelen jou helpt te helen. Je kan wel uren praten over iets, maar daarmee heel je de wond niet. Je blijft daardoor in je hoofd zitten, en vanuit het hoofd kan je niet oplossen wat je voelt. Volg je mij nog? 😉 Dus gebruik deze winter als jouw moment om in proces te gaan met jezelf en voor jezelf. Neem verantwoordelijkheid voor jezelf en heel jouw wonden door alles te doorvoelen, waar je normaal aan voorbij gaat. Ik ga je beloven dat je er aan het einde veel beter bij gaat voelen en je zult weer lachen en stralen, want alles stroomt weer bij je. Dus zodra je in je hoofd gaat, blokkeer je alles weer. Houd dat als ezelsbruggetje vast 😉 Mocht je hulp nodig hebben om weer te voelen, zodat jij jouw blokkades weer op kunt heffen? Dan kan je mij altijd een bericht sturen of check mijn website voor meer info en we gaan dit proces samen aan. Zodat jij straks in de lente en zomer weer kunt stralen 🙂 

Namaste

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Winkelwagen